درد یک اتفاق...

تمام تنم می سوزد از زخم هایی که خورده ام

دردِ یک اتفاق که شاید با اتقا قِ تـو

دردش متفاوت باشد ویرانم می کند

من از دست رفته ام ، شکسته ام

می فهمی ؟

به انتهایِ بودنم رسیده ام ؛

اما اشک نمی ریزم

پنهان شده ام پشتِ لبخنـدی که درد می کند

مرگ تدریجی...

سر بهانه هایم را بریده ام

شاهرگ احساساتم را زده ام

رویا هایم را با مشتی قرص خواب آرام کرده ام

باز هم می پرسند زنده ای؟؟؟

آری زنده ام اما زنده ای که دچار مرگ تدریجی در یک حادثه شده است...

باید رفت...

یه وقتایی باید رفت...اونم با پای خودت...
باید جاتو تو زندگی بعضیا خالی کنی...
درسته تو شلوغیاشون متوجه نمیشن چی میشه ولی بدون...
یه روزی یه جایی بد جوری یادت میفتن که خیلی دیر شده خیلی....

شکایت

از تو به کجا شکایت کنم؟

اینجا همه طرفدار تو هستند....

جسمم

روحم

قلبم

....

اینجا...

اینــجا که مَـــــن ایســتـاده ام

اوجِ لحظهـ هایِ بی تــو بـــودن استــ

اینــ روزها حَتی این بغضِ لعنتی هم

بویِ کهنه گیــ می دهد

بگو آنجــا... در شهری دور...

چه می کنی بی مـــن لحظه ها را؟

مــن هنوز هم اینجا... همینــ حوالیِ چشمانت

تمامِ عاشقانه هایم را برایِ تــــو می نویـسم!!!

دوست داشتن

یه جور دوست داشتن هایی هست

که هیچوقت پاک نمیشه از دل آدم ...

حتی با اشتباه ...

حتی با مرور زمان ...

حتی با هرچیز دیگه ...

این دوست داشتنا شاید فقط یه جور از دل آدما پاک شه ...

اونم مردن هست ...

از سکوتم بترس...

ﺍﺯ ﺳﮑﻮﺗﻢ ﺑﺘﺮﺱ !…

ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﮐﺖ ﻣﯿﺸﻮﻡ …

ﻻﺑﺪ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺩﺭﺩ ﺩﻟﻬﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﭘﯿﺶ ﺧﺪﺍ …

ﺑﯿﺸﺘﺮ ﮐﻪ ﮔﻮﺵ ﺩﻫﯽ …

ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺳﮑﻮﺗﻢ …ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﯼ ﺑﻮﺩﻧﻢ …

ﯾﮏ ﺁﻩ ﻣﯿﺸﻨﻮﯼ …ﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺘﺮﺳﯽ

ﺍﺯ ﺁﻩ ﻣﻈﻠﻮﻣﯽ ﮐﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺭﺳﯽ ﺟﺰ ﺧﺪﺍ ﻧﺪﺍﺭﺩ.

هرگز عاشق مباش...

هرگز عاشق مباش...

که عاشقان دنیا هرگز خوشبخت نیستند

و خوشبختان دنیا هرگز عاشق نبودند

پس...

دوست بدار ، عشق بورز

ولی هرگز عاشق مباش...

روزی میرسد...

روزی می رسـد بی تفاوتی هایت را
با جـای خالی ام حس کنـی
و شاید در دلت بـا بغض بگـویی
"کــاش اینجــا بــود"
آنوقت است که می فهمی
به خــاطـــــــرِ غرورت چقدر زود دیر شد...

نگرانم!!!!

نگرانم !

برای روزهایی که می آیند تا از تو تاوان بگیرند و تو را مجازات کنند !

نگرانم !

برای پشیمانی ات ،زمانی که هیچ سودی ندارد !

نگرانم !

برای عذاب وجدانت،که تو را به دار می کشد و می کُشد !

روزگاری رنج تو رنجم بود اما روزها خواهند گذشت ...

و تو...،آری تو... آنچه را به من بخشیدی...ز دست دیگری باز پس خواهی گرفت !

و آنچه که من به تو بخشیدم ، هیچگاه نخواهی یافت !